کاروان خسته است اما شکسته نیست.

یک اربعین اشک ریخته ، بر نیزاز دل زخمدیده خویش پیکر خورشید و هفتاد ستاره سرخ را بدرقه کرده ، شهر به شهر و کوی به کوی با گامهایی پر از آبله و دلهایی تاول زده از اندوه خون رنگ عاشورا راه پیموده ، سیلی خورده، زخم زبان شنیده ، معجرش به تاراج سنگدلی و شقاوت رفته ، وقتی در صحن حسینیه خونبار دلش ، سرگرم نوحه خوانی و سوگواری بوده برایش هلهله سرداده اند و زمانی که با باران اشک ، پیکر خون آلود عزیزانش را شست و شو می داده با دیدن قندیل های لرزان و سوخته اشکش پایکوبی کرده اند «فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست» همه اینها را دیده و غم جانکاهش را در کنج خانه قلب دریایی اش پنهان کرده است.

هنگامی که می خواسته با سر به خون عشق خضاب شده و دور از پیکر دلبندش سخن بگوید پلیدی با خیزران بی رحمی و بی ایمانی بر لب و دندان عزیزش زده و همه اینها را به دل فرو برده است.

اکنون برگشته،  کاروان خسته است ولی شکسته نیست چرا که با فریاد بیدارگرو ویران کننده اش  بر دیو جهل و حماقت قومی بی وفا و بوقلمون صفت و اژدهایی خون خوار، پیروز گشته و آنها را در خوابگاه مذلت به خاک دردناک رسوایی ابدی نشانده است. دل شکسته رفته و سربلند آمده است ،هر چند اندوه دلش را هیچ مرهمی یارای تسلابخشی نیست.

یک اربعین اشک ریخته و یک عمر ماتم واندوه برای دلهای عاشورایی برجای نهاده است.

اربعین و دهه سوگ سرور کاینات (ص) و امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع) بر دلهای داغدار و چشمهای اشکبار مردم ولایتمدار فرخی تسلیت باد.